INTERVIEW MET LENNA VROMANS (#32)
- woont in Zuid-Kennemerland
- lange loopbaan in de veiligheidssector
- Wil veiligheid op de linkse agenda zetten
- Houdt van wielrennen, Japan en kroeghangen
Welkom Lenna, leuk dat je er bent. Je bent druk met de campagne bezig. Hoe gaat het met je?
Het gaat goed. Wat je zegt, campagne voeren kost veel tijd en geeft ontzettend veel energie. Dat is heel leuk om te doen.
Kom je nog wel een beetje toe aan je hobby, wielrennen?
Ik probeer het. Ik ben lekker aan het hardlopen hier in de waterleidingduinen, maar als ik een uurtje over heb dan stap ik inderdaad op de fiets.
Mooi, dat is natuurlijk ook nodig. Je bent een druk persoon als ik naar je loopbaan kijk. Je komt op veel plekken. Kan je ons daar wat over vertellen, want je bent wel echt een nieuwkomer op de lijst?
Ik heb een achtergrond in ontwikkelingsstudies en mensenrechten. Ik heb een tijd in Londen gestudeerd en daarna heb ik eigenlijk een aantal rode draden in mijn leven. Ik heb veel gedaan met kinderrechten. In mijn eerste baan was ik onderzoeker voor een kinderrechten organisatie. Ik maakte documentaires – samen met Peter R. de Vries – over kinderrechtenschendingen. Daarmee heb ik veel plekken op de wereld mogen zien. Daarna ben ik via een aantal omwegen terecht gekomen bij de PvdA kamerfractie waar ik heb gewerkt als politiek medewerker op het dossier asiel en migratie.
Dat zijn mooie plekken. Veel in het buitenland. Nu hebben we in het binnenland natuurlijk ook wel wat probleempjes op het gebied van integriteit. We zien het vertrouwen in de overheid afbrokkelen. Hoe ga jij jouw ervaringen gebruiken om die relatie tussen burger en overheid weer te herstellen?
Ja dat is denk ik één van de grootste uitdagingen waar we nu voor staan. Wat ik ook heel erg merk in deze campagne is dat het ontzettend belangrijk is om te luisteren. Dat klinkt misschien een beetje makkelijk, maar ik denk dat politici soms iets te snel mensen een hoekje zetten of in een hokje willen stoppen en dat vergroot die afstand alleen maar. Dus luisteren, het gesprek aan gaan. Je realiseren dat je als politicus bent gekozen, niet voor jezelf, maar juist voor de mensen die op jou stemmen en de mensen die dat niet hebben gedaan. Dat begint allemaal met luisteren.
‘Pas als je je veilig voelt kun je ook echt vrij zijn’
Goed luisteren. Betekent dat ook buiten je eigen bubbel?
Ja zeker, ik merk nu ik op de lijst sta dat veel mensen dat leuk vinden, maar dat er ook veel mensen zijn die het niet begrijpen. Die zeggen dan: ‘zeg Lenna waar begin je aan, al die mensen in Den Haag zijn hetzelfde’. Dat vind ik ook leerzame gesprekken. Meestal is het dan de ervaring van iemand die zich in de steek gelaten voelt door de overheid. Het is belangrijk die zorgen weg te nemen.
Op jouw Instagram noem je jezelf brabo aan de kust. Dus een Brabander die nu aan de Hollandse kust woont. Lijkt me ook een mooie combinatie, dat je die twee achtergronden hebt in je leven. Hoe kijk jij daar naar?
Ik kom inderdaad uit Brabant, uit Riel een klein dorpje bij de Belgische grens. Ik heb daar een hele fijne warme jeugd gehad, maar ik had altijd wel het gevoel dat er meer is. Ik was altijd nieuwsgierig, daarom ben ik ook naar het buitenland gegaan, maar die Brabantse roots draag je altijd met je mee. Als ik de rivieren oversteek dan voel ik me altijd weer thuis. Hier in Noord-Holland geniet ik enorm van de kust, de stranden, Haarlem is echt een prachtige stad. Best of both worlds.
Vanaf Brabant de wereld door om te eindigen in Holland. Interessante routekaart. Hier in de buurt heb ik je zien lopen over de Schalkwijkerbrug in je campagnevideo. Die brug symboliseert voor jou de relatie tussen veiligheid en ongelijkheid toch? Kan je daar meer over vertellen?
Ja en ik denk dat iedereen wel de éne en de andere kant van de brug kent. Of de éne en de andere kant van de ringweg. Ik vind het shocking dat de verschillen zo groot zijn. Ik heb de focus op veiligheid, maar je ziet het ook als je kijkt naar huizenprijzen of toegang tot de gezondheidszorg. Die verschillen kunnen zo groot zijn op een paar honderd meter afstand. Dat is echt iets dat ik wil aanpakken, want dat klopt niet. Als het dan gaat over veiligheid – mijn expertise – dan zie je enorme verschillen. Ik ben ervan overtuigd: pas als je je veilig voelt kun je echt vrij zijn. En die veiligheid is in Nederland is nu heel erg ongelijk verdeeld. Je moet echt maatwerk leveren. Wat mij betreft is veiligheid dan ook een echt sociaal-democratisch thema, want als je wilt dat mensen zich veiliger voelen en ook daadwerkelijk vrij zijn, dan moet je investeren in zowel repressie en preventie. Dat is de afgelopen jaren echt scheef gegroeid. Dan hoor je vanuit rechts – de VVD – die harde aanpak om alleen maar te investeren in repressie. Maar dat kan je pas doen als je investeert in preventie. En daarmee verklein je uiteindelijk ook die ongelijkheid.
Je zegt repressie en preventie. Dus voorkomen is beter dan genezen. Kan je wat voorbeelden geven hoe we dat zouden kunnen doen in Nederland?
Ja, één van de punten uit het verkiezingsprogramma waar ik mij ook hard voor wil maken is meer investeren in wijkagenten. Die moeten weer worden ingezet voor wat ze zouden moeten doen. Ik werk in de veiligheidsector en wat je nu voornamelijk ziet is dat die wijkagenten worden ingezet op spoeddiensten of personen met verward gedrag. Dat doen ze allemaal met liefde, maar dat betekent wel dat ze niet meer in de haarvaten van de samenleving zitten. Dat is juist waar de kracht van de Nederlandse veiligheid altijd lag. En je ziet nu gewoon dat we die grip aan het verliezen zijn. Dus meer wijkagenten laten toekomen aan wat ze zouden moeten doen.
En hoe moet dat er dan precies uitzien?
Als wijkagent hoor je iedereen in je wijk te kennen. Wie komt waar? Wat zijn de problemen? Op die manier kan je, als het bijvoorbeeld gaat om radicalisering, er in een vroeg stadium bij zijn. Vroeger waren er bijvoorbeeld ook nog schoolagenten die wisten wat er op school speelde. Zo konden de wijkagent en de schoolagent heel snel door hebben wat er gaande was in een vroeg stadium ingrijpen. Dit is ook zo op het gebied van ondermijnende criminaliteit. Dat is hier in Haarlem een groot probleem, maar ook in Brabant. Daar hoor je vaak dat een wijkbewoner vaak best wel weet wat er speelt. Als een pand dat open zou moeten zijn altijd gesloten is, maar toch komen er veel mensen langs, dan weet iedereen wel dat er iets niet klopt. Op dat moment moet iemand zich vrij en veilig voelen om naar de wijkagent te stappen en te zeggen dat er iets niet klopt. Dat doe je niet als je de wijkagent niet goed kent. Dat zijn voorbeelden waaruit blijkt dat er echt meer geïnvesteerd moet worden, want dan kan je voorkomen dat het erger wordt. Dat maakt het dan ook echt een links PvdA verhaal als je het mij vraagt.
Ik zat laatst een documentaire te kijken over een wijkagent in Rotterdam – wijkagent Steff. En hij ging door de wijken en praatte met de jongen die vaak messen bij zich dragen. Hij had zichzelf de straattaal aangeleerd, ze kenden hem allemaal bij naam. Ik vond dat natuurlijk wel goed, maar aan de andere kant zag je ook een probleem. Hij bracht die jongens soms met de auto naar school als ze te laat waren, maar dan zag je dat ze in die politie auto dus een mes bij zich hadden. Hoe kijk jij naar zo’n dilemma?
Ja volgens mij heb ik dat ook gezien. Ja heel moeilijk. Wat je zegt, het is ook dubbel. Ik denk dat het belangrijk is dat die wijkagenten kunnen levellen met die gasten op straat, maar je moet wel een grens stellen. De wijkagent is er om iets te voorkomen, maar ook om in te grijpen als die gasten met messen elkaar aan gaan vallen. Uiteindelijk begint het natuurlijk wel bij dat die wijkagent op straat is en weet wie die jongens zijn.
‘Meer wijkagenten laten toekomen aan wat ze zouden moeten doen’
Dus uiteindelijk komt het wel neer op die relatie?
Ja zeker, en je hoort wel eens kritiek op de PvdA. Dan zeggen mensen: dat is die partij waar ze alleen maar thee gaan drinken en ze zijn zo soft. Dan voel ik voel altijd iets opborrelen. Ik denk dan: sinds wanneer is het verkeerd om thee te drinken? Om die connectie te zoeken? Dat wil niet zeggen dat je soft bent, dat wil niet zeggen dat je tegen straffen bent, dat wil alleen zeggen dat je de problemen voor wil zijn. Wat mij betreft moeten we dat juist weer omarmen als partij: thee drinken zonder soft te zijn.
En hoe kijk je dan naar dingen als de emotionele ontwikkelingen van agenten? Dus dingen als mindfullness, meditatie, dat soort dingen?
Ik weet dat er bij de politie academie steeds meer aandacht wordt gegeven aan dat aspect. Ik weet niet zeker hoe dat zit met mindfullness of meditatie, maar wel bij het sociale aspect. Precies wat je zegt, het is zo belangrijk dat je als agent ook deels de taal spreekt van die jongeren op straat. En Nederland is ook in vergelijking met andere politiekorpsen heel erg van het praten en het contact maken. In België zie je voorbeelden van politie die gewoon niet in bepaalde wijken durven te komen, omdat ze de verbinding zo kwijt zijn geraakt. Wat mij betreft moeten we alles op alles zetten om dat in Nederland te voorkomen.
Stel dat ze het niet meer durven, hoe geef je zo’n agent dan het gevoel dat hij of zij het wel weer durft?
Dat is zo’n groot probleem. Vaak hebben de mensen in zo’n wijk nul vertrouwen in de overheid en de politie. Ze hebben het gevoel dat de politie en de overheid er niet voor hun is. Ik denk dat het daarbij moet beginnen. Je hebt toch die uitspraak: de politie is je beste vriend. Nou, ik weet niet of het je beste vriend hoeft te zijn, maar je moet wel kunnen vertrouwen dat de politie er voor jou is. En daar begint het mee. En als dat scheef gegroeid is, wat je in sommige delen van Brussel ziet, dan wordt het heel lastig.
Ik vind het interessante inzichten in de relatie tussen gelijkheid en veiligheid die je geeft. Naast de inhoudelijk voorbereiding op dit interview heb ik natuurlijk ook naar de persoon Lenna gekeken. Daar zag ik dat je graag naar Japan gaat. Dat sprong er bij mij wel uit, waarom Japan?
Het is echt een fantastisch land. Ik heb daar in mn ééntje een tijdje rond gereisd. De natuur is prachtig, de cultuur is zo veelomvattend. Soms begrijp ik er echt niks van, ik spreek ook geen Japans. Het is echt een aanrader. Het is heel bijzonder om daar te zijn, omdat alles anders is en de mensen ook erg eigenzinnig zijn. Ik heb een Japanse vriendin waarmee ik studeerde in Londen. Bij haar op bezoek is het heel bijzonder om te zien hoe een Japans gezin leeft. Dan krijg je toch weer iets meer mee over het dagelijks leven in een stad als Tokyo.
Als ik het zo hoor is er ook wel een parallel met je politieke ambities. Alleen door Japan gereisd, een cultuur die je niet kende, onbekend terrein. Als ik bijvoorbeeld naar je achtergrond kijk, je bent politiek betrokken, maar wel echt een nieuwkomer op de lijst. Je neemt wel echt een sprong in het diepe met een nieuw links thema. Zie je die parallel zelf ook?
Ik denk dat het belangrijk is om in de politiek dicht bij jezelf te blijven. Dus ook voor iets op te staan waar je verstand van hebt. Ik hou zelf heel veel van politici die weten waar ze het over hebben. Daar herken ik mijzelf wel in. Veiligheid is iets waar ik iedere dag mee bezig ben. Ik zie gewoon dingen die beter kunnen. Ik denk dan ook dat de politiek een hele mooie plek is om dat te veranderen. Ik heb natuurlijk wel in de Tweede Kamer gewerkt, dus in die zin is die omgeving niet nieuw voor mij. Ik weet waar ik ja tegen zeg en daarom wil ik het ook heel graag.
Dan komen we richting het einde van het interview. Zijn er nog dingen die je met de lezer wilt delen?
Als jullie vragen aan mij hebben of mee willen doen aan de campagne, ga dan naar lennavromans.nl en neem contact met mij op. Als je gaat stemmen, verdiep je goed. Natuurlijk hoop ik dat je PvdA stemt en dat je op mij stemt, maar kijk voornamelijk waar je je goed bij voelt, wat zegt je hart? Ga in ieder geval stemmen, dat is het belangrijkst.
Wil je meer weten over Lenna?
Hier de link naar haar website: https://lennavromans.nl/
En de campagnevideo (met de brug): https://www.youtube.com/watch?v=sT6FpZ13n5Y
