Waarom werden jullie lid van de PvdA en wat zou nu voor jullie centraal moeten staan?
Els en Emiel reageren: “Wij hebben, nadat we in 1970 getrouwd waren en Emiel afgestudeerd was en zijn eerste baan had, ons beraden over de organisaties waarbij we ons wilden aansluiten. Toen zijn we lid geworden van een aantal verschillende maatschappelijke clubs en hebben we voor een politieke partij gekozen. Dat was voor ons allebei de Partij van de Arbeid, enerzijds omdat die het dichtst bij onze idealen van (nationale en mondiale) solidariteit en gelijke kansen stond, maar ook omdat het een grote partij was die niet alleen van alles roept maar ook dingen wil en kan realiseren.
Onze idealen zijn niet veranderd en de algemene oriëntatie van de PvdA ook niet. We zijn altijd actieve leden van de afdeling geweest. Els was destijds intensief betrokken bij de Rooie Vrouwen in Heemstede en een aantal jaren penningmeester in het Heemsteedse afdelingsbestuur. In de tijd dat de “rode bus” nog bestond. In die periode bestond “Progressief Heemstede” (PvdA, D’66, PPR) met ellenlange fractievergaderingen. Daarna ging Emiel in het bestuur en werd schaduwraadslid. Daarna nog eens twee termijnen raadslid. De afgelopen jaren was Emiel bestuurslid van de afdeling Zuid-Kennemerland en sinds ruim een jaar is hij lid van de (landelijke) commissie van beroep.
Voor Emiel moet in de toekomst de bestaanszekerheid voor iedereen en de bescherming tegen het kapitalisme centraal staan. Voor Els is dat: geen tweedeling en zorg voor een leefbare toekomst. Als tip voor de afdeling : maak geen ruzie. De PvdA is een partij met vleugels; daarmee kan zij vliegen.”